Het proces tegen Wilders is een politiek proces. Wie van de zestiger-jaren generatie had ooit gedacht dat een dergelijk proces in 2010 in Nederland daadwerkelijk zou worden gehouden. Vooral als je bedenkt dat het juist de kinderen uit die 60-jaren mini-revolutie is die gedreven door hun zelf in het leven geroepen politieke correctheid hierop hebben aangedrongen. En als ik het over een politiek proces heb dan bedoel ik dat (a) sommige mensen wel (Geert Wilders) en anderen niet (Geke van Velzen, Mohammed Enait) worden vervolgd. Het politieke karakter zit er in dat men van de heersende elite en zittende magistratuur niet mag kwaadspreken over de Islam of de islam extremisten, maar dat iedereen wel kwaad mag spreken en haatzaaien over Rutte, Wilders, PVV. (b) dat Wilders hoe dan ook veroordeelt moet worden, ten koste van een eerlijke procesgang. Als je al dacht het proces Wilders toch eigenlijk een gewoon proces is op basis van een door de tweede kamer aangenomen artikel in het strafrecht en dat Wilders het proces toch echt te danken heeft aan zijn eigen domme uitspraken en dat het zeuren over het politieke karakter van de islam is ingegeven door rechtse sympatiën voor kwalijke (nazi-achtige) standpunten van de PVV, zal zal na vandaag toch wel even achter de oren moeten krabben.
Want met het artikel in dagblad De Pers over de blogpost van Hans Jansen over een typisch grachtengordel etentje waarbij ook de rechter aanwezig was die bevolen heeft het proces tegen Geert Wilders te openen, kan over het politieke karakter van dit proces verder geen discussie meer zijn. En natuurlijk we hebben alleen het woord van Hans Jansen en de andere betrokken zullen wel hun eigen versie hebben, maar het past in de hoge mate in het “Barbertje moet hangen” proces zoals we dat rond Wilders hebben zien ontwikkelen.
Het verslag van Hans Jansen geeft overig een inkijkje in hoe de politieke elite, in nauwe samenwerking met de rechtelijke magistratuur en de daaraan gelieerde universiteiten hun regie over het heil van dit land voeren.
Eerst de opmerkingen over de activist Bertus Hendriks:
Bertus is de ziel van het Palestina-comité. Ik ken hem al sinds 1963. Niemand kan zo mooi over het leed van de Palestijnen vertellen als Bertus. Boven een handvol glazen bier heeft Bertus me ooit uitgelegd dat het Palestijnse probleem hem eigenlijk niet zo veel kan schelen. Het gaat er om, legde hij me uit, want ik ben een ‘burgerlijk element van een voorbije generatie’, om via het lot der Palestijnen de mondiale structuren van uitbuiting bloot te leggen.
Let op de neerbuigende toon over de ‘Palestijnen’. Dit zijn dus de bronnen van de onverklaarbare aanhang bij gerespecteerde Nederlandse politieke partijen en de media voor bijvoorbeeld Hamas: de propaganda is uiteindelijk voor een revolutionair doel namelijk om de burgerlijke elementen (jij en ik dus) de mondiale structuren van uitbuiting bloot te leggen, en Brutus (sorry Bertus) bedoelt vast niet de door hem in stand gehouden mondiale propaganda. En zijn doelen zoals we uit de geschiedenis maar al te goed weten zijn uiteraard alle middelen die het doel dienen geoorloofd. Het is namelijk in alle redelijkheid niet te verklaren waarom weldenkende mensen ook maar één argument hebben om bijvoorbeeld Hamas inhoudelijk, moreel, humanitair of financieel te steunen: het vertegenwoordigt waarden en normen die op geen enkele manier passen in wat wij in het vrije – maar natuurlijk Bertus ook ‘onderdrukkende’ – westen aan waarden en normen denken te moeten uitdragen en verdedigen. Dit is echt de manier waarop milieu bewegingen, krakers, socialisten, anti-amerika en islam-volgers de publieke opinie via opinie-leiders en de politieke agenda weet te beïnvloeden. En dat is ook de reden waarom Pim Fortuyn dood moest en Wilders waarschijnlijk hetzelfde lot staat te wachten.
En verder:
Behalve ikzelf waren de andere eters allen notabelen van de PvdA en GroenLinks. Een aantal hunner bovendien werkzaam bij Justitie. Mr Schalken was dan ook niet de enige magistraat die meetafelde.
En om te begrijpen hoe de universiteiten (ook toch onafhankelijke wetenschappers) hun rol horen te spelen:
Schalken, die ook emeritus-hoogleraar is, aan de Vrije Universiteit, de universiteit van Balkenende, Rouvoet en Bos, liet weten dat het wetenschappelijk gezien een ‘machtig interessante casus’ was, waar ‘deksels goed’ over moest worden doorgedacht, en die ‘allerlei perspectieven’ bood. Ah, ik begreep het. Het is dus geen proces, daar aan de Parnassusweg, maar meer een academische werkgroep. Meer een studentikoze pleit-oefening dan een serieus strafproces voor grote mensen. Met voor de grap een zwaar bedreigde politicus als proefkonijn.
En dan een terloopse de eerdere opmerking:
Ik vroeg hem of ik in zijn (die van de rechter Tom Schalken; DA) bijzijn wel vrijuit kon spreken. Hij had immers al eerder iemand die over de islam gesproken had, voor de rechter gebracht. Dit leidde tot verontwaardiging bij de bekwame jurist. Ik zei mijn gastheer dat ik nu vertrok, omdat het zinloos is een gesprek te voeren wanneer er iemand bij zit die de macht heeft je te laten opsluiten als het gesprek hem niet bevalt. De stemming sloeg wat om.
En dus naast de beïnvloeding van de politieke opinie ook nog even de inzet van machtsmiddelen. En daar zitten dan blijkbaar PvdA en Groen Linkse politici bij! U bent gewaarschuwd. Het zou het publieke debat sieren als de namen van deze Amsterdamse politici ook zouden worden onthuld. Dan zien we tenminste hoe die partijen inmiddels tot de gevestigde orde zijn gaan behoren. Ook hier lijkt Orwel’s onderwerp van ‘Boerderij der dieren” weer actueel.
Allemaal bijzaak want het gaat natuurlijk om de grove en in alle normen ongepaste manier waarop een onafhankelijke rechter een getuige in een strafzaak onder druk probeerde te zetten. Maar de Tom Schalke heeft natuurlijk machtige vrienden, dus;
De Raad voor de Rechtspraak zegt dat Schalken niets verkeerd doet, zo lang hij niets zegt over beraadslagingen met zijn collega-raadsheren
Een opmerkelijke uitspraak, ten eerste stelt deze Raad de lezing van Hans Jansen dus blijkbaar niet ter discussie (misschien kende ze het voorval al, en had Schalken aan zijn collega-rechters al veel eerder, direct na het etentje, gemeld dat hij niet erg vat kreeg op de getuige!?) en komt slechts met een formeel antwoord over zijn geheimhoudingsplicht die niet geschonden is. Terwijl het hier toch gaat om een strafbaar feit (beïnvloeden van een getuigen in een strafproces). Zij zien waarschijnlijk nog wel mogelijkheden dat etentje onder het tapijt te vegen.
Er zijn – om goede redenen – niet veel rechtsmiddelen om Tom Schalken aan te pakken. Maar de politiek kan dit ook niet zomaar laten gebeuren. Het schaadt zo fundamenteel het rechtsgevoel en ondermijnt zo de echt gewenste onafhankelijkheid van de rechtelijke macht, dat willen we in Nederland nog met gezag recht kunnen spreken hier wel iets moet gebeuren.
Het meest voor de hand liggende is dat onze Minister-President deze rechter publiekelijk op de vinger tikt, en hem verzoekt om – samen met alle leden van de kamer die het omstreden vonnis over Wilders – vrijwillig af te treden ten einde de reputatie van de Nederlandse rechters en de rechtspraak te redden. Verder een oproep aan de huidige rechtbank die bezig is met het proces tegen Wilders dit proces direct te beëindigen en Wilders te vrijwaren voor iedere verdere vervolging op grond van zijn opvattingen en meningen, omdat “een politieke discussie gevoerd moet worden daar waar hij thuis hoort: in de tweede kamer in samenspraak met de regering, en in alle openheid opdat ALLE nederlanders in staat zijn zich in die discussie (geweldloos) te mengen en uiteindelijk in het stemhoekje te laten weten wat hij er van vindt”.
Arm Nederland!